داستانی که از فیس بوک کپی کردم!

متنی که در زیر می خوانید تا چند ساعت پیش یک رویداد شیرین و واقعی بود ، اما خوب متاسفانه این حقیقت را تبدیل می کنیم به یک داستان سوزناک و اضافه اش می کنیم به کتابی که ورق هایش اینروز ها خاک فراوانی می خورد ...

تا کجا رفتم؟

تا کجا رفتم؟

تا پشت درهای همیشه بسته

کنار جوی های تا ابد خشکیده

آسمانهای تا ابد گرفتار شب

تا کجا رفتم؟

نمی دانم نشانی از کی بپرسم

همه نشانی به یک جا می رسد

ولی هزاران راه هست و من یک تنهایم

تنها در جاده های خالی از نور

خالی از رد پا

راهم کدام است

دیگر قدرت قدم برداشتن ندارم

هنوز اول راهم

ولی انگار صد سال دویدم

من کجای کارم؟ 

سپید روح